لجبازی کودکان یکی از مشکلاتی است که والدین با آن روبرو هستند. والدین این کودکان باید برای ساده ترین چیزها مثل غذا خوردن، حمام کردن نیز فرزند خود را متقاعد کنند؛ این جدال دائمی با کودک باعث کلافگی، ناامیدی و عصبانی والدین می شود که این نیز باعث پیچیده تر و بزرگتر شدن مشکل می شود.
لجبازی پسر
بنابراین قصد داریم در این مطلب به این سوال رایج والدین پاسخ دهیم که «چگونه با پسربچه لجباز خود رفتار کنید تا این عادت ناخوشایند در او از بین برود». پس با ما همراه باشید.
علائم لجبازی کودکان
کودکان لجبازی رفتارهای زیر را از خود بروز می دهند.
- طغیان های شدید و خشمگین در مورد همه چیز
- دلیل هر چیز را بپرسیدن و عدم توجه به والدین
- جر و بحث روی موضوعات مختلف
- خود را رئیس می داند
- امتناع از رعایت قوانین خانواده
- بی تبابی و بی حوصلگی و عدم رعایت صف
- بر اساس قوانین خودشان عمل می کنند
ویژگی های کودک لجباز
هر کودکی که مستقل عمل می کند، لجباز نیست. پس باید قبل از هر اقدامی بفهمید که کودک شما لجباز است یا مصمم؟ یک کودک با اراده و مصمم می تواند بسیار باهوش و خلاق باشد، سوالات زیادی بپرسد. آن ها فکر می کنند و عمل گرا هستند.
در حالی که “پسر بچه لجباز” فقط روی خواسته های خود پافشاری می کند و به هیچ عنوان حاضر نیست به چیزی که شما می گویید گوش کند.
چند ویژگی مهم پسر بچه لجباز عبارتند از:
- آن ها نیاز شدیدی به تایید و شنیده شدن دارند، بنابراین ممکن است اغلب با لجبازی توجه شما را جلب کنند.
- آن ها می توانند به شدت مستقل باشند.
- آن ها مصر و متعهدند تا کاری را که دوست دارند انجام دهند.
- همه کودکان عصبانی می شوند، اما کودک لجباز بیشتر عصبانی می شوند.
- آن ها ویژگی های رهبری قوی دارند و گاهی می توانند “رئیس” باشند.
- آن ها دوست دارند کارها را با سرعت و روش خود انجام دهند.
نحوه برخورد با پسر بچه لجباز
مهم ترین قانون در برخورد با یک پسر بچه لجباز این است که نباید باعث شوید که تصور کند می تواند با لجبازی به خواسته هایش می رسد؛ این کار باعث می شود آن ها مجبور به تغییر رویکرد خود شوند. اما رفع این مشکل نیاز به صبر و تلاش زیادی خواهد داشت.
جالب است بدانید که کودکان لجباز قاطع، پرشور و مصمم هستند. نگرش قاطع آن ها ممکن است گاهی چالش برانگیز باشد، اما با صبر و ثبات، می توانید به فرزند لجباز خود کمک کنید تا به موجودی انعطاف پذیر، مستقل و آزاد اندیش تبدیل شود و این لجبازی به یکی از بهترین ویژگی های شخصیتی او تبدیل شود.
در ادامه راه کارهایی را بیان می کنیم که می تواند در رسیدن به سوال : “در مقابل لجبازی کودکان چه کنیم” به شما کمک کند.
آرامش خود را حفظ کنید.
فریاد زدن و عصبانیت نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه اوضاع را بدتر می کند؛ زیرا ممکن است کودک این پاسخ شما را دعوتی برای مبارزه کلامی تلقی کرده و گریه، داد و فریاد و لجبازی خود را تشدید کند.
بنابراین بهتر است آرامش خود را حفظ کنید و با رفتاری مناسب، به پسر بچه خود رفتار و کار درست را یاد بدهید. شما می توانید کارهایی که به حفظ آرامش شما کمک می کند را انجام دهید، مثلا مدیتیشن کنید، ورزش کنید یا موسیقی آرامش بخش، پخش کنید تا حتی فرزندانتان هم بتوانند آن را گوش کنند. می توانید هر چند وقت یکبار موسیقی مورد علاقه فرزندتان را پخش کنید تا بتوانید با او ارتباط بهتری برقرار کنید.
به او گوش کنید.
ارتباط خیابانی دو طرفه است. اگر می‌خواهید فرزندتان به حرف های شما گوش دهد، پس باید مایل باشید که به حرف های او گوش دهید.
کودکان لجباز ممکن است تمایل به بحث در مورد نظرات خود داشته باشند؛ بنابراین اگر احساس کنند که صدایشان شنیده نمی شود، ممکن است سرکشی کنند. در بیشتر مواقع، زمانی که فرزندتان اصرار دارد کاری را انجام دهد یا انجام ندهد، گوش دادن به صحبت های او و گفت‌وگو در مورد چیزی که او را آزار می‌دهد می‌تواند اوضاع را آرام کند.
به عنوان مثال، اگر پسرتان برای تمام کردن ناهارش عصبانی است، به او به زور غذا ندهید، در عوض، از او بپرسید که چرا نمی‌خواهد غذایش را بخورد و به پاسخ او گوش کنید( ممکن است به دلیل بازیگوش بودن یا داشتن شکم درد باشد).
با او صحبت و مذاکره کنید.
گاهی اوقات لازم است با پسر بچه لجباز خود صحبت کنید. برای او بسیار معمولی است که وقتی که به خواسته اش نرسیده است، شروع به لجبازی کند، پس اگر می خواهید دست از این کار بردارد و به حرف شما گوش کند باید دلیل کارش را بفهمید. شما می توانید از راه کارهای زیر کمک بگیرید.
- با پرسیدن چند سوال شروع کنید تا آن ها را وادار به صحبت در مورد موضوع کنید، سوالاتی از قبیل «چه چیزی تو را اذیت می کند؟»، «آیا مشکلی هست؟» یا «آیا چیزی می خواهی؟» می تواند مناسب باشد. با این کار به او می فهمانید که به خواسته هایش احترام می گذارید و او نیز را در نظر می گیرید.
- مذاکره لزوماً به این معنا نیست که شما همیشه در برابر خواسته های آن ها تسلیم شوید بلکه راهی برای نشان دادن توجه شما به فرزندتان و پیدا کردن روش جایگزین می باشد. به عنوان مثال، ممکن است فرزند شما حاضر نباشد در ساعت معینی به رختخواب برود؛ می توانید به جای اصرار به خوابیدن او در ساعتی خاص، سعی کنید کنید با مذاکره کردن با او ساعتی را انتخاب کنید که از نظر هر دوی شما مناسب است.
به او حق انتخاب بدهید.
کودکان لجباز تفکر و دیدگاه خود را دارند و دوست ندارند همیشه به آن ها بگویید چه کاری انجام دهند و چه کاری را انجام ندهد. زمانی که به پسر لجباز چهار ساله خود بگویید که باید ساعت 9 شب در رختخواب باشد، یا وقتی به کودک پنج ساله سرسخت خود بگویید که اسباب بازی انتخابی شما را بخرد، احتمالا تنها پاسخی که از دریافت خواهید کرد “نه” است!
بهتر است به جای اینکه به فرزند خود دستور بدهید، به او حق انتخاب از بین چند گزینه را بدهید. برای مثال به جای اینکه به او بگویید به رختخواب برود، از او بپرسید دوست دارد از بین داستان A و B کدام را قبل از خواب برایش بخوانید.
فرزند شما می تواند به سرکشی خود ادامه دهد و بگوید:« من نمی خواهم بخوابم» اگر این اتفاق افتاد، آرام بمانید و به طور قاطع به او بگویید: «خب، این یکی از گزینه ها نبود.» می توانید این کار را هر چند بار که لازم است و با حفظ آرامش تکرار کنید تا وقتی به نظر برسد که احتمالاً فرزندتان تسلیم می شود.
به این نکته توجه کنید که تعداد زیادِ گزینه های پیشنهادی نیز خوب نیست، زیرا باعث سردرگمی و گیج شدن او می شود. برای مثال، درخواست از فرزندتان برای انتخاب یک لباس از کمد لباس ممکن است او را گیج کند.
لجبازی کودکان یکی از مشکلاتی است که والدین با آن روبرو هستند. والدین این کودکان باید برای ساده ترین چیزها مثل غذا خوردن، حمام کردن نیز فرزند خود را متقاعد کنند؛ این جدال دائمی با کودک باعث کلافگی، ناامیدی و عصبانی والدین می شود که این نیز باعث پیچیده تر و بزرگتر شدن مشکل می شود.
لجبازی پسر
بنابراین قصد داریم در این مطلب به این سوال رایج والدین پاسخ دهیم که «چگونه با پسربچه لجباز خود رفتار کنید تا این عادت ناخوشایند در او از بین برود». پس با ما همراه باشید.
علائم لجبازی کودکان
کودکان لجبازی رفتارهای زیر را از خود بروز می دهند.
- طغیان های شدید و خشمگین در مورد همه چیز
- دلیل هر چیز را بپرسیدن و عدم توجه به والدین
- جر و بحث روی موضوعات مختلف
- خود را رئیس می داند
- امتناع از رعایت قوانین خانواده
- بی تبابی و بی حوصلگی و عدم رعایت صف
- بر اساس قوانین خودشان عمل می کنند
ویژگی های کودک لجباز
هر کودکی که مستقل عمل می کند، لجباز نیست. پس باید قبل از هر اقدامی بفهمید که کودک شما لجباز است یا مصمم؟ یک کودک با اراده و مصمم می تواند بسیار باهوش و خلاق باشد، سوالات زیادی بپرسد. آن ها فکر می کنند و عمل گرا هستند.
در حالی که “پسر بچه لجباز” فقط روی خواسته های خود پافشاری می کند و به هیچ عنوان حاضر نیست به چیزی که شما می گویید گوش کند.
چند ویژگی مهم پسر بچه لجباز عبارتند از:
- آن ها نیاز شدیدی به تایید و شنیده شدن دارند، بنابراین ممکن است اغلب با لجبازی توجه شما را جلب کنند.
- آن ها می توانند به شدت مستقل باشند.
- آن ها مصر و متعهدند تا کاری را که دوست دارند انجام دهند.
- همه کودکان عصبانی می شوند، اما کودک لجباز بیشتر عصبانی می شوند.
- آن ها ویژگی های رهبری قوی دارند و گاهی می توانند “رئیس” باشند.
- آن ها دوست دارند کارها را با سرعت و روش خود انجام دهند.
نحوه برخورد با پسر بچه لجباز
مهم ترین قانون در برخورد با یک پسر بچه لجباز این است که نباید باعث شوید که تصور کند می تواند با لجبازی به خواسته هایش می رسد؛ این کار باعث می شود آن ها مجبور به تغییر رویکرد خود شوند. اما رفع این مشکل نیاز به صبر و تلاش زیادی خواهد داشت.
جالب است بدانید که کودکان لجباز قاطع، پرشور و مصمم هستند. نگرش قاطع آن ها ممکن است گاهی چالش برانگیز باشد، اما با صبر و ثبات، می توانید به فرزند لجباز خود کمک کنید تا به موجودی انعطاف پذیر، مستقل و آزاد اندیش تبدیل شود و این لجبازی به یکی از بهترین ویژگی های شخصیتی او تبدیل شود.
در ادامه راه کارهایی را بیان می کنیم که می تواند در رسیدن به سوال : “در مقابل لجبازی کودکان چه کنیم” به شما کمک کند.
آرامش خود را حفظ کنید.
فریاد زدن و عصبانیت نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه اوضاع را بدتر می کند؛ زیرا ممکن است کودک این پاسخ شما را دعوتی برای مبارزه کلامی تلقی کرده و گریه، داد و فریاد و لجبازی خود را تشدید کند.
بنابراین بهتر است آرامش خود را حفظ کنید و با رفتاری مناسب، به پسر بچه خود رفتار و کار درست را یاد بدهید. شما می توانید کارهایی که به حفظ آرامش شما کمک می کند را انجام دهید، مثلا مدیتیشن کنید، ورزش کنید یا موسیقی آرامش بخش، پخش کنید تا حتی فرزندانتان هم بتوانند آن را گوش کنند. می توانید هر چند وقت یکبار موسیقی مورد علاقه فرزندتان را پخش کنید تا بتوانید با او ارتباط بهتری برقرار کنید.
به او گوش کنید.
ارتباط خیابانی دو طرفه است. اگر می‌خواهید فرزندتان به حرف های شما گوش دهد، پس باید مایل باشید که به حرف های او گوش دهید.
کودکان لجباز ممکن است تمایل به بحث در مورد نظرات خود داشته باشند؛ بنابراین اگر احساس کنند که صدایشان شنیده نمی شود، ممکن است سرکشی کنند. در بیشتر مواقع، زمانی که فرزندتان اصرار دارد کاری را انجام دهد یا انجام ندهد، گوش دادن به صحبت های او و گفت‌وگو در مورد چیزی که او را آزار می‌دهد می‌تواند اوضاع را آرام کند.
به عنوان مثال، اگر پسرتان برای تمام کردن ناهارش عصبانی است، به او به زور غذا ندهید، در عوض، از او بپرسید که چرا نمی‌خواهد غذایش را بخورد و به پاسخ او گوش کنید( ممکن است به دلیل بازیگوش بودن یا داشتن شکم درد باشد).
با او صحبت و مذاکره کنید.
گاهی اوقات لازم است با پسر بچه لجباز خود صحبت کنید. برای او بسیار معمولی است که وقتی که به خواسته اش نرسیده است، شروع به لجبازی کند، پس اگر می خواهید دست از این کار بردارد و به حرف شما گوش کند باید دلیل کارش را بفهمید. شما می توانید از راه کارهای زیر کمک بگیرید.
- با پرسیدن چند سوال شروع کنید تا آن ها را وادار به صحبت در مورد موضوع کنید، سوالاتی از قبیل «چه چیزی تو را اذیت می کند؟»، «آیا مشکلی هست؟» یا «آیا چیزی می خواهی؟» می تواند مناسب باشد. با این کار به او می فهمانید که به خواسته هایش احترام می گذارید و او نیز را در نظر می گیرید.
- مذاکره لزوماً به این معنا نیست که شما همیشه در برابر خواسته های آن ها تسلیم شوید بلکه راهی برای نشان دادن توجه شما به فرزندتان و پیدا کردن روش جایگزین می باشد. به عنوان مثال، ممکن است فرزند شما حاضر نباشد در ساعت معینی به رختخواب برود؛ می توانید به جای اصرار به خوابیدن او در ساعتی خاص، سعی کنید کنید با مذاکره کردن با او ساعتی را انتخاب کنید که از نظر هر دوی شما مناسب است.
به او حق انتخاب بدهید.
کودکان لجباز تفکر و دیدگاه خود را دارند و دوست ندارند همیشه به آن ها بگویید چه کاری انجام دهند و چه کاری را انجام ندهد. زمانی که به پسر لجباز چهار ساله خود بگویید که باید ساعت 9 شب در رختخواب باشد، یا وقتی به کودک پنج ساله سرسخت خود بگویید که اسباب بازی انتخابی شما را بخرد، احتمالا تنها پاسخی که از دریافت خواهید کرد “نه” است!
بهتر است به جای اینکه به فرزند خود دستور بدهید، به او حق انتخاب از بین چند گزینه را بدهید. برای مثال به جای اینکه به او بگویید به رختخواب برود، از او بپرسید دوست دارد از بین داستان A و B کدام را قبل از خواب برایش بخوانید.
فرزند شما می تواند به سرکشی خود ادامه دهد و بگوید:« من نمی خواهم بخوابم» اگر این اتفاق افتاد، آرام بمانید و به طور قاطع به او بگویید: «خب، این یکی از گزینه ها نبود.» می توانید این کار را هر چند بار که لازم است و با حفظ آرامش تکرار کنید تا وقتی به نظر برسد که احتمالاً فرزندتان تسلیم می شود.
به این نکته توجه کنید که تعداد زیادِ گزینه های پیشنهادی نیز خوب نیست، زیرا باعث سردرگمی و گیج شدن او می شود. برای مثال، درخواست از فرزندتان برای انتخاب یک لباس از کمد لباس ممکن است او را گیج کند.
۵ قصه برای اموزش احساسات کودکان